زمينه و هدف: تنش اخلاقی هويت و يکپارچگی پرستار را به عنوان موجود متعهد به اخلاق تحت‌تأثير قرار می‌دهد. پرستاران شاغل در بخشِ چالش‌برانگيز انکولوژی در موقعيتهای بالينی قرار می‌گيرند که منجر به تجربه تنش اخلاقی در آنها می‌شود. اين مطالعه با هدف بررسی موقعيتهای بالينی منجر به تنش اخلاقی در پرستاران شاغل در بخشهای انکولوژی انجام شد.

  روش بررسی: اين مطالعه توصيفی- تحليلی بر روی 148 پرستار شاغل در بخشهای انکولوژی بيمارستانهای شهر تهران که معيارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه مشخصات دموگرافيک و مقياس تنش اخلاقی Corely بازنگری شده که در آن موقعيتهای منجر به تنش اخلاقی در سه حيطه طبقه‌بندی شده است، بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويرايش 18، آمار توصيفی و آزمونهای آماری آناليز واريانس درون گروهی و تعقيب بنفرونی در سطح معنی‌داری 05/0 تجزيه و تحليل شدند .

  يافته‌ها: ميانگين فراوانی و شدت تنش اخلاقی به ترتيب 44/0 ± 13/2 و 36/0 ± 08/2 به دست آمد. پرستاران در موقعيتهای چشم‌پوشی از عدم دريافت رضايت آگاهانه از بيماران و انجام آزمايشات غيرضروری در مراحل آخر حيات، تنش اخلاقی بيشتری را تجربه کرده بودند. بيشترين ميانگين نمره شدت و فراوانی تنش اخلاقی مربوط به حيطه اقدامات بيهوده بود.

  نتيجه‌گيری: تنش اخلاقی در پرستاران شاغل در بخش انکولوژی در حد بالا بوده و ضرورت مداخلات سازمانی در آموزش و حمايت پرستاران را روشن می ‌ سازد.